Zapraszamy do udziału w 41. Pielgrzymce Ludzi Pracy do Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Czernej koło Krzeszowic. Tegoroczna pielgrzymka odbędzie się w 161. rocznicę wybuchu powstania styczniowego, narodowego zrywu niepodległościowego skierowanego przeciwko rosyjskiemu zaborcy. Wyjazd pielgrzymów nastąpi w niedzielę 21 stycznia 2024 r. o godz. 9.00 (zbiórka pod budynkiem administracyjnym Z). Po przybyciu na miejsce o godz. 11:00 odbędzie się msza św. w intencji Ojczyzny oraz ludzi pracy. Następnie pielgrzymi nawiedzą grób św. Rafała Kalinowskiego, uczestnika powstania styczniowego, pojmanego i więzionego przez władze carskie po upadku powstania. Po uroczystościach religijnych odtworzone zostanie widowisko historyczne z udziałem grupy rekonstrukcyjnej przedstawiającej sceny z powstania styczniowego. Przed powrotem do Krakowa, pielgrzymi poczęstowani zostaną gorącym bigosem oraz kawą lub herbatą. Kto weźmie ze sobą odpowiednie naczynia, będzie mógł pobrać wodę ze źródła św. Eliasza. Orientacyjna godzina wyjazdu z Czernej to godz. 15:00. Zapisy na pielgrzymkę przyjmuje przewodniczący Komisji Emerytów i Rencistów Henryk Rasała (budynek LTT, parter, pokój nr 8, poniedziałki i czwartki tel. 12 290-60-55) oraz sekretariat KRH (I piętro, pok.106, tel. 12 290-18-19). Koszt wyjazdu wynosi 25 zł; w tej cenie zagwarantowany jest przejazd w obie strony, ubezpieczenie i posiłek.

Historyczne widowisko z udziałem kosynierów

Pod koniec grudnia ubiegłego roku podczas spotkania, w którym uczestniczył między innymi przewodniczący KRH Roman Wątkowski, przeor Klasztoru Karmelitów Bosych w Czernej O. Kazimierz Franczak wyraził zgodę na zorganizowanie i zrealizowanie na terenie klasztoru widowiska patriotycznego, jakie odbędzie się w trakcie corocznej, styczniowej Pielgrzymki Ludzi Pracy. Celem widowiska jest kultywowanie tradycji powstańczych. Miejsce wybrane zostało nie przypadkowo, bowiem właśnie w Czernej odbywał swoją posługę św. Rafał Kalinowski, który przed przywdzianiem szat zakonnych był dowódcą powstania styczniowego na Litwie, za co carskie władze zesłały go na 10 lat na Syberię. W roku 1877 wstąpił do karmelitów bosych, a w 1882 roku w Czernej przyjął święcenia kapłańskie. Jego grób znajduje się na terenie czerneckiego sanktuarium. Widowisko z udziałem grupy rekonstrukcyjnej wcielającej się w powstańców – kosynierów przygotowała krzeszowicka Fundacja Pro Artem. Fundacja ta, jak piszą jej założyciele, powstała dla wspierania historycznego i kulturalnego dziedzictwa narodowego Polski.

Notka historyczna

Powstanie styczniowe rozpoczęło się z początkiem1863 i trwało prawie do jesieni 1864, było więc najdłużej trwającym polskim powstaniem narodowym, dłuższym od powstania listopadowego z 1830 r., które upadło po roku. Powstanie wybuchło z powodu nasilającego się terroru rosyjskiego. Zostało ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 roku wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. W powstaniu wzięło udział około 200 tys. osób, zarówno z rodzin szlacheckich, jak też w mniejszym stopniu z chłopstwa i mieszczaństwa. W Królestwie Kongresowym, na Litwie właściwej, Żmudzi i zachodniej Białorusi zryw przybrał charakter masowy, angażując nie tylko Polaków, lecz również Litwinów i część Białorusinów. Powstańców wspierali Polacy z innych zaborów, także obywatele innych krajów, gdyż i tacy walczyli po polskiej stronie. Mimo początkowych sukcesów powstanie styczniowe zakończyło się przegraną. Prawdopodobnie około 20 tysięcy powstańców poległo w walkach, blisko tysiąc stracono, ok. 38 tys. skazano na katorgę lub zesłanie na Syberię, a ok. 10 tys. wyemigrowało. Wojska rosyjskie pacyfikowały powstanie z dużą determinacją i okrucieństwem. Miejscowości, które udzieliły schronienia powstańcom, były palone, zdarzały się również przypadki rzezi ludności cywilnej. Z liczącej około 40 tysięcy szlachty polskiej osiedlonej na Litwie zginęło 10 tysięcy osób, a samo Wilno zostało spacyfikowane. Jednym ze skutków poniesionej w powstaniu klęski było porzucenie myśli o dalszej walce z zaborcą na rzecz tzw. pracy organicznej, która zawierała postulat unowocześniania przemysłu, rolnictwa i handlu, propagowała rozwój cywilizacyjny oraz zachęcała do podniesienia poziomu oświaty wśród niższych warstw społecznych i tym samym postawienia tamy germanizacji i rusyfikacji polskiej ludności.

Źródło: Biuletyn KRH